May mga tinging di lumilingon pabalik

May kaunting pikon sa mga artikulo, sanaysay atbp. na nagsisimula sa “palagay ko”, “sa tingin ko”, “iniisip ko.” Meron pa bang kayang pumalagay, tumingin, mag-isip para sa iyo bukod sa iyo? Repleksyon ito ng mga egoistikong manunulat. Habang malakas na ngang maka-laki ng ulo ang pag-susulat ng reflective dahil pino-proseso ang mundo, madalas ring makulong ang manunulat sa pananalamin, kahat na kahat makita ang sarili sa sariling salita. Nakakatamad magbasa ng mga sulating may ganitong panimula.